ಖಲೀಫ ಕೇಳಿದ, ‘ಲೈಲಾ, ನಿಜವಾಗಿ ನೀನು ಅವಳೇನಾ?
ಯಾರಿಗಾಗಿ ಮಜನೂ ಹುಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರಾಣವೊಪ್ಪಿಸಿದನೋ ಅವಳು?
ಎಷ್ಟೋ ಹೆಣ್ಣುಗಳಷ್ಟು ಬೆಳ್ಳಗೂ ಇಲ್ಲ ನೀನು’
ಅವಳುತ್ತರಿಸಿದಳು, ‘ಸುಮ್ಮನಿರು, ನೀ ಮಜನೂ ಅಲ್ಲ
ಮಜನೂ ಕಣ್ಣು ನಿನದಾಗಿದ್ದರೆ
ನೋಟದಲಿ ಎರಡು ಲೋಕವಡಗಿರುತಿತ್ತು
ನೀನು ಎಚ್ಚರದ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿರುವೆ,
ಆದರೆ ಮಜನೂ ತನ್ನೊಳಗೇ ತಾನು
ಪ್ರೇಮದಲಿ ನಿಚ್ಚಳ ಎಚ್ಚರ ದ್ರೋಹ
ಕಟು ಎಚ್ಚರ ನಿದ್ರೆಗಿಂತ ಘೋರ
ಎಚ್ಚರವಿದ್ದಷ್ಟೂ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ನಿದ್ರಿಸಿದಂತೆ
ಎಚ್ಚರ ಆತ್ಮವ ಬಂಧಿಸುತ್ತದೆ
ಭ್ರಮೆ, ಚಪಲಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗಿಸುತ್ತದೆ
ಲಾಭನಷ್ಟದ ಚಿಂತೆ, ದುಃಖದ ಭಯ ಇರುವಲ್ಲಿ
ಶುದ್ಧತೆ, ಘನತೆ, ಕಾಂತಿಯ ಕಾಣಲಾಗದು
ಸ್ವರ್ಗದ ದಾರಿಯ ಬಯಕೆ ಹುಟ್ಟಲಾರದು
ಪ್ರತಿ ಭ್ರಮೆಗೂ ಎಚ್ಚರಗೊಳುವ
ಪ್ರತಿ ಊಹೆಯೊಂದಿಗೂ ಸಂಧಾನ ನಡೆಸುವವ
ಎಚ್ಚರವಿದ್ದೂ ನಿದ್ರಿಸಿದಂತೇ..’
No comments:
Post a Comment