೧೭
ಒಂದು ರನ್ನದ ಗುಲಾಬಿಯೋ ಎಂದು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸಲಾರೆ
ಗುಲಾಲು ರಂಗಿನ ಬೆಂಕಿಯ ಬಾಣವೆಂದೂ ಅಲ್ಲ:
ಕೆಲ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ವಸ್ತುಗಳ ಪ್ರೀತಿಸಿದಂತೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವೆ,
ಗುಟ್ಟಾಗಿ, ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ನೆರಳುಗಳ ನಡುವೆ.
ಬರಿಯ ಹೂವರಳಿಸುವುದಷ್ಟೆ ಅಲ್ಲ, ಹೂ ಬೆಳಕ
ಒಡಲ ಪ್ರಭೆಯಾಗಿ ಸೂಸುವ ಗಿಡವೆಂದು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಶರಣು, ನೆಲದಿಂದೆದ್ದ ಕಟು ಪರಿಮಳ
ದ ಮಸುಕು ನೆನಪು ಜೀವಂತ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಇಂದಿಗೂ..
ಹೇಗೆ, ಯಾವಾಗ, ಎಲ್ಲಿ ಎಂದರಿಯದೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮಿಸುವೆ
ಹಮ್ಮುಬಿಮ್ಮು, ದುಮ್ಮಾನಗಳಿಲ್ಲದೆ ಕೇವಲ ಪ್ರೇಮಿಸುವೆ
ಹೀಗಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿಸಬಲ್ಲೆ, ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ಮತ್ತಾವ ದಾರಿಯೂ ನನಗೆ
ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಾ ನಾನಲ್ಲ, ನೀ ನೀನೂ ಅಲ್ಲ.
ಇಷ್ಟು ನಿಕಟ - ನಿನ್ನ ಕೈಯಿಟ್ಟ ಎದೆ ನನ್ನದು
ಮುಚ್ಚಿದ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೊಳಗಿನ ಕನಸು ನನ್ನವು.
No comments:
Post a Comment